“Kardeş, kardeş! Alkış tutan ellerini kesmedim, Tanklarımla tarhlarını ezmedim. Ben kendi halimle müthiş kişi, Ben sevici sert ve delişmen… Ve hürlük kardeşlik çırasını, Kendi hissemce götüren insan… Biliyorum bu dünyada, Gökyüzü ve deniz yüzü; Cümle çiçek ve cümle yemişler vardır… Biliyorum bu dünyada, Yalnız ve yalnız insanlar; Yani kardeşler vardır… Beni şehir; şehir beni, Beni köy; kent beni, Beni usul; beni yolca götür, Kardeşlik treni! Ağır yaralılar