Bugün bir şair öldü dostlar. Gün, Bedri Rahmi... Ressam mı desek, şair mi kendisine? Işığa kavuşan her şeyi büyük bir Aşk’la inceleyen, bu Aşk’ı renkler - çizgiler aracılığıyla bize sunan ve “Şiiri, şekil bulmuş resim; resmi, şekillenmiş şiir” olarak değerlendiren koca sanatçı; hem ressam, hem şair bence... Gerçi, “Ressamım; yurdumun taşından, toprağından sürüp gelir nakışlarım. Taşıma, toprağıma toz konduranın alnını karışlarım…” demiş ya kendini tarifinde... "Şairsin Bedri Rahmi, oku oku doyamadığımız büyük bir şairsin; yurdumun ezgilerinden, nakış nakış yaşanmışlıklarından, alaca renklerinden gelir dizelerin; dizelerin sonra her biri bir çığlık, her biri haykırış, öyle bir nağme ki hem; öyle içten ve samimi, öyle derin..." Bu da benden... *** Geçenlerde kendimce yazmıştım ya hayatını, şimdi tam da ölüm yıldönümünde anmak var Usta'yı... "Gün, Bedri Rahmi" demiştim ya... Bedri Rahmi ki;