Papatya fallarına itibar etmem sevdiceğim.
Hep kendim çabaladım, kendim hak ettim!
Tırmaladım hep bu hayat cenderesinde de;
SEN’i hak etmek en büyük gayem, emelim…

O gözlerin var ya; hasretim, menekşe bahçem.
Ben hep sana giden, sana çıkan yollardayım!
Hep gündüzüm gecem, her sözüm her hecem;
Her daim SEN’sin, SEN’sin benim ilgi alanım…

Nerede bilmem, bu yaşamda ya da diğerinde?
Diğeri var mı, onu da bilmem? Tek hissettiğim:
Provasını tekrar tekrar yaptığım o an geldiğinde;
Pamuk ellerini tutmak için bekliyor olacak ellerim…

Mersin – 22 Ocak