Kendimizi ilgilendirmeyen konularla nedense hiç ilgilenmeyiz.

Yanı boş veririz.

Ama birçok konu geleceğimizle ilgili…

Nasıl yiyeceğimizi, giyeceğimizi, ev ekonomisini, geleceğimizi, çocuklarımızı, torunlarımızı düşünüyorsak, biraz da çevremizle ilgilenmeliyiz.

Geçenlerde Urla’da, Bilge inşaatın güvenini kazanmış Çorumlu Selim Usta ile dertleşiyorduk.

Bahçe duvarlarını boyatmak için bir ahbabımızın tavsiye ettikleri boyacıya dokuz gün telefonla aradık, her konuşmamızda ‘Bu akşam geleceğim!’ dedi.

Ara ki bulasın!

Sonunda komşumuz bir başka boya ustasını tavsiye etti.

Bizim adımıza konuştu.

‘Bu akşam geleceğim!’ dediğinden bu güne en az 15 gün geçti.

Halâ bekliyoruz!

Bir elektrik arızası için patron durumundaki kişiye bir eleman göndermesi için amma yalvardım.

İşte Çorumlu Selim Usta ile gerçek üretici Urlalı Mehmet Dönmez, ’10 yıl sonra bir usta bulunmayacak. Belki yurt dışından transfer edilecek sanatkârlarla işlerimizi, sorunlarımızı çözmeye çalışacağız, tabii ki bunun için de iyi ödeme yapmamız gerekecek!’ dediler.

Çünkü bizde ‘Ara eleman’ dediklerimiz yok.

Sanat okullarımız da yok gibi, olanlara da ilgi yok.

Hepimiz çocuklarımız üniversite bitirsin diye, elimizde avucumuzda ne varsa harcıyoruz, sonuç yüzlerce binlerce işsiz elinden hiçbir iş gelmeyen gençler ordusu…

Anne baba parası ile günlerini geçirenler, arkadaşları ile bir bardak çay içecek geliri olmayanlar…

Milli Eğitimin durumu ortada!

Gelip geçen bakanların durumları, yaptıkları da…

Yaz-Boz tahtasını da görüyoruz…

Bu gidişle sonumuzun iyi olmayacağını da düşünüyoruz, arada Çorumlu Selim Usta ve Urlalı Üretici 30 yıllık dostum Mehmet Dönmez ile yaptığım memleket sohbetlerindeki konuşmalarımızda, yorumlarımızda olduğu gibi…

İşte bugün okuduğum bir haber bana ümit ve moral verdi.

Anlatayım;

*- İZMİR’DE MESLEK FABRİKASI

Kentin ekonomik kalkınmasına, rekabet gücünün ve istihdamın artırılmasına ve nitelikli insan kaynağının çeşitlendirilmesine yönelik kurulan İzmir Büyükşehir Belediyesi Meslek Fabrikası, istihdam odaklı mesleki ve teknik kurslarına devam ediyor.

İzmir Büyükşehir Belediyesi Meslek Fabrikası, özellikle gençlere ve kadınlara yönelik mesleki ve teknik kurslarıyla istihdam kapılarını aralıyor.

Bu kapsamda son 3 ayda 106’sı kadın olmak üzere 130 kursiyer çeşitli sektörlerde istihdam edilirken, 9 kadın kursiyer de aynı anda aynı tekstil firmasında iş başı yaptı.

Artık bir meslek sahibi olabildiklerini belirten kadınlar, ekonomik özgürlüklerini ve özgüvenlerini kazandıkları için çok mutlu olduklarını söyledi.

Meslek Fabrikası’nın çalışma şeklini aktaran İzmir Büyükşehir Belediyesi Meslek Fabrikası Şube Müdürü Zeki Kapı, ‘Meslek Fabrikası Şube Müdürlüğü olarak İzmir’in 17 ilçesinde 28 farklı kurs merkezinde mesleki ve teknik eğitim faaliyetlerimizi sürdürüyoruz. Bu eğitimlerimizi, iş birliği halinde olduğumuz Milli Eğitim Bakanlığı, ilçe belediyeleri, üniversiteler ve meslek liseleri gibi kurumlarla gerçekleştiriyoruz. Meslek Fabrikası’nın en önemli misyonu, mesleki ve teknik eğitim alan kişileri sektöre yönlendirmek. ‘

Belirtildiğine göre;

İzmir’de şu an, talep anlamında önde gelen sektörler, genellikle sanayi, tekstil, yiyecek-içecek hizmetleri alanları oluyor.

Bu arada ‘Altın İğne Projesi’ ile tekstil eğitimine 130 kadın alındı ve 79 kursiyer hemen işe yerleştirildi.

Konuştuklarımız mutluluklarını dile getiriyor.

Bu arada İzmir’in özelliğini belirteyim, İşkur’dan üniversitelere, vilayetten belediyelere kadar birlik ve beraberlik her zaman öne çıkıyor.

Ancak;

Sanayicilere ara eleman gibi, meslek dernek ve örgütleri ile işbirliği yapılarak mutlaka kaliteli ve dürüst elektrik, tesisat, sıva, boya, beton aklınıza ne gelirse, bilinçli ustaları yetiştirmemiz şart.

Şimdi bazıları karşı çıkacaktır, çünkü bunlar fahiş para kazanıyorlar.

Bunlar göz önüne alınmamalıdır.

Çünkü geleceğimiz için de bu çok önemlidir,

*- MENEMEN’DE PROTESTO

Bir gün önce CHP’li Foça’dan söz etmiş, ‘Hizmet’ verilmeden ‘Hizmet’ adı altında alınan ödemelerden söz etmiştim.

Bugün de, AKP’li komşu belediyelerden Menemen’e bir göz atalım.

Hani ‘Menemen soğanlı mı olmalı soğansız mı?’ denilen bir güzel yemeğimizin adını da aldığı İzmir’in Menemen ilçesinde halk ellerinde dövizlerle yürüyüş yaptı.

‘Seyrek arazilerinin satışı araştırılmalıdır’, ‘Bu vebal ödenemez!’, ‘Menemen’in geleceğini gasp ettirmeyeceğiz!’, ‘Emlakçı Başkan istemiyoruz!’ gibi pankartlar taşıyan ve sloganlar atan yüzlerce Menemenli, Belediye Başkanının 94 kamu malını satışa çıkarmasını protesto ettiler.

Bu arada belirteyim:

AKP’li Menemen Belediyesi’nin satışa çıkardığı, ancak ihalesi henüz gerçekleşmeyen bir önemli arsaya bir firma ‘GYO Proje Alanı’ yazılı bir tabelayı dikti bile…

Satışa çıkarılan taşınmazların arasında, konut imarlı arsaların yanı sıra, tarım alanları ile birinci ve ikinci derece sit alanlarında yer alan arsalar da bulunuyor.

*-MUHTEŞEM BİR HİKAYE

Okulun ilk gününde 5. sınıfın önünde dururken, öğretmen çocuklara bir yalan söyledi.

Çoğu öğretmen gibi, öğrencilerine baktı ve hepsini aynı derecede sevdiğini söyledi. Ancak bu imkânsızdı, çünkü ön sırada oturduğu yerde bir yana kaykılmış ismi Mustafa Yılmaz olan bir erkek çocuk vardı.

Bayan Mediha bir yıl önce Mustafa’yı izlemişti ve diğer çocuklarla iyi oynamadığını, elbiselerinin kirli olduğunu ve sürekli olarak kirli dolaştığını gözlemişti.

İlave olarak Mustafa tatsız olabiliyordu.

Bu öyle bir noktaya geldi ki, Bayan Mediha onun kâğıtlarını büyük bir kırmızı kalemle işaretlemekten, kalın çarpılar (x ) yapmaktan ve kâğıdın üstüne büyük, (F) (en düşük derece) koymaktan zevk alır oldu.

*- OKUYUNCA SÜRPRİZ OLDU

Bayan Mediha’nın okulunda, her çocuğun geçmiş kayıtlarını incelemesi gerekiyordu ve Mustafa’nın kayıtlarını en sona bıraktı.

Ancak, onun hayatını gözden geçirdiğinde, bir sürpriz ile karşılaştı.

Mustafa’nın birinci sınıf öğretmeni şöyle yazmıştı:

Mustafa gülmeye hazır parlak bir çocuk.

Ödevlerini derli toplu ve temiz yapıyor ve çok terbiyeli.

Onun etrafta olması çok eğlenceli?

İkinci sınıf öğretmeni şöyle yazmıştı:

Mustafa mükemmel bir öğrenci, sınıf arkadaşları tarafından çok seviliyor, ama annesinin ölümcül bir hastalığı olduğu için sıkıntı içinde ve evde ki yaşamı mücadele içinde geçiyor?

Üçüncü sınıf öğretmeni şöyle yazmıştı:

Mustafa’ nın annesinin ölümü onun için çok zor oldu.

Mustafa elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyor, ama babası ona ilgi göstermiyor ve eğer bazı adımlar atılmazsa evde ki yaşamı yakında onu etkileyecek.

Mustafa’nın dördüncü sınıf öğretmeni şöyle yazmıştı:

‘Mustafa içine kapanık ve okulda derslere çok fazla ilgi göstermiyor.

Çok fazla arkadaşı yok ve bazen sınıfta uyuyor.’

*- UTANDI

Bunları okuyunca, Bayan Mediha problemi kavradı ve kendinden utandı.

Öğrencileri ona güzel kurdelelerle ve parlak kâğıtlara sarılmış hediyeleri getirdiğinde bile çok kötü hissediyordu.

Mustafa’nın hediyesini alıncaya kadar bu böyle devam etti.

Mustafa’nın hediyesi bir marketten aldığı kalın, kahverengi ambalaj kâğıdı ile beceriksizce sarılmıştı.

Bayan Mediha onu diğer hediyelerin ortasında açmaktan acı duydu. Bayan Mediha pakette taşlarından bazıları düşmüş yapma elmas taşlı bir bilezik ve çeyreği dolu olan bir parfüm şişesini çıkarınca çocuklardan bazıları gülmeye başladı.

Ama o bileziğin ne kadar güzel olduğunu haykırdığında çocukların gülmesi kesildi.

Bileziği taktı ve parfümü bileklerine sürdü.

Mustafa, o gün okuldan sonra öğretmenine şunu söylemek için kaldı.

Öğretmenim bugün aynı annem gibi kokuyordunuz.

*- AĞLAMAK İYİDİR

Çocuklar gittikten sonra, Bayan Mediha en az bir saat ağladı.

O günden sonra, okuma, yazma ve aritmetik öğretmeyi bıraktı.

Bunun yerine, çocukları eğitmeye başladı.

Bayan Mediha, Mustafa ya özel ilgi gösterdi.

Onunla çalışırken, zihni canlanmaya başlıyor görünüyordu.

Onu daha fazla teşvik ettikçe, daha hızlı karşılık veriyordu.

Yılın sonuna kadar Mustafa sınıftaki en zeki çocuklardan biri oldu ve tüm çocukları aynı derecede sevdiğini söylemesine rağmen, Mustafa onun gözdelerinden biri idi.

*- BİR YIL SONRA

Bir sene sonra, Bayan Mediha kapısının altında Mustafa’dan bir not buldu, ona hala tüm yaşamında sahip olduğu en iyi öğretmen olduğunu söylüyordu.

Altı yıl sonra Mustafa’dan bir not daha aldı.

Liseyi bitirdiğini, sınıfında üçüncü olduğunu ve onun hala hayatındaki en iyi öğretmen olduğunu yazmıştı.

Bundan dört yıl sonra, bazı zamanlar zor geçmesine rağmen okulda kaldığını, sebatla çalışmaya devam ettiğini ve yakında kolejden en yüksek derece ile mezun olacağını yazan başka bir mektup aldı.

Yine Bayan Mediha’nın tüm yaşamında ki en iyi ve ne favori öğretmen olduğunu yazmıştı.

Sonra dört yıl daha geçti ve başka bir mektup geldi. Bu kez fakülte diplomasını aldıktan sonra, biraz daha ilerlemeye karar verdiğini açıklıyordu.

Mektup onun hala karşılaştığı en iyi ve en favori öğretmen olduğunu açıklıyordu.

Ama simdi ismi biraz daha uzundu.

Mektup söyle imzalanmıştı,

Prof. Dr. Mustafa Yılmaz ( Tıp Doktoru)

*- DEVAM EDİYORUZ

Öykü burada bitmiyor.

Görüyorsunuz, ortaya çıkan başka bir mektup var.

Mustafa bir kızla tanıştığını ve onunla evleneceğini söylüyordu. Babasının birkaç hafta önce vefat ettiğini açıklıyordu ve evlenme töreninde Bayan Mediha’nın damadın annesine ayrılan yere oturup oturamayacağını soruyordu.

Şüphesiz Bayan Mediha bunu kabul etti.

Ve tahmin edin ne oldu?

Taşları düşmüş olan o bileziği takti.

Dahası, Mustafa’nın annesinin süründüğü parfümden sürdü.

Birbirlerini kucakladılar ve Dr. Mustafa, Bayan Mediha’nın kulağına şöyle fısıldadı,

‘Bana inandığınız için teşekkür ederim, öğretmenim.

Bana önemli olduğumu hissettirdiğiniz ve bir fark meydana getirebileceğimi gösterdiğiniz için çok teşekkür ederim.’

Bayan Mediha, gözlerinde yaslarla fısıldadı, söyle dedi;

‘Mustafa, yanlış şeylere sahiptim. Bir fark meydana getirebileceğimi bana öğreten sensin. Seninle tanışıncaya dek, nasıl öğreteceğimi bilmiyordum.’

Özetle;

Birinin hayatında bir fark oluşturmaya çalışın.

Bu hikayeyi de daha önce yazmış ve gözyaşlarımı tutamamıştım.

Şimdi yine aynı duygular içindeyim…

*- İLGİLENMEZSEN OLMAZ / YAŞAR EYİCE

*- İLGİLENMEZSEN OLMAZ / YAŞAR EYİCE

 

 

*-

—