Doğada hiçbirşey kendisi için yaşamaz. Nehirler kendi suyunu içemez. Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez. Güneş kendisi için ısıtmaz. Ay kendisi için parlamaz. Çiçekler kendileri için kokmaz. Toprak kendisi için doğurmaz. Rüzgar kendisi için esmez. Bulutlar kendi yağmurlarında ıslanmaz. Doğanın anayasasında ilk madde şudur. Herşey birbiri için yaşar. Birbiri için yaşamak doğanın kanunudur.
Gelelim insan evladına. Nedir bu doyumsuzluk?
Bu kadar ihtiras niye. Nükleer silahlar. Füzeler tanklar savaş uçakları dolarlar borsalar termik santrallar altın
madenleri siyanür napalm bombaları. Nedir derdimiz. Toplu ölümlerle Dünya nüfusunu azaltmak mı. Fakat asıl yaşamayı hak edenler değil de
kavgacılar savaşçılar doğa katliamcılarına mı kalacak Dünya? Yıkılmış binalar enkaz yığınları kirlenmiş akarsular.Beton yığınları ağlayan çocuklar kesilmiş ağaçlar.
Bakın
Irak Suriye Libya
Arap baharı ne halde.HAYIR böyle bir Dünya istemiyoruz…İyi bir Dünya İyi İnsanlar sahip çıkacaklar çocuklarımızın
geleceğine.